Dzieci nadpobudliwe

„Dziecko nadpobudliwe nie ma czegoś za dużo (np. energii, emocji), wręcz przeciwnie – ma za mało zdolności do wewnętrznej kontroli i hamowania swojego zachowania”.
A. Kołakowski

Nadpobudliwość psychoruchowa to zaburzenie dynamiki procesów nerwowych, gdzie występuje przewaga procesów pobudzania nad procesami hamowania. Przejawiać się może w sferze ruchowej (wzmożona ekspansja ruchowa, niepokój ruchowy), poznawczej (zaburzenie koncentracji uwagi, pochopność i pobieżność myślenia) i emocjonalnej(nadmierna wrażliwość, wzmożona ekspresja uczuć).

Najczęstsze objawy w sferze ruchowej:

• wzmożona ekspansja ruchowa: bieganie, skakanie, na lekcjach wyrywanie się do odpowiedzi, machanie rękami lub nogami, poruszanie palcami, kiwanie się na krześle
• niepokój ruchowy:  kreślenie po zeszycie, obgryzanie ołówka, bawienie się drobnymi przedmiotami będącymi w zasięgu ręki, przemieszczanie się tułowia, poruszanie rękami lub nogami, „wiercenie się” w ławce
• nawyki ruchowe (ruchy przymusowe)

Najczęstsze objawy w sferze poznawczej:

• trudności w skupieniu uwagi
• chwiejna uwaga -wykonywane zadania są niestaranne, niedokończone, nieprzemyślane, a czasami błędne
• odrywanie się od pracy pod wpływem drobnego bodźca
• przerzucanie uwagi z jednej rzeczy na drugą
• pochopne wnioskowanie, udzielanie nieprzemyślanych odpowiedzi
• niekończenie zadań
• przeszkadzanie na lekcjach
• zapominanie, co jest zadane do domu

Najczęstsze objawy w sferze emocjonalnej:

• silne i nieopanowane reakcje emocjonalne
• wzmożona ekspresja uczuć,
• zwiększona wrażliwość emocjonalna na bodźce otoczenia.
• drażliwość, obrażanie się, wybuchy płaczu lub złości.
• występowanie agresji słowna, a nawet fizycznej
• kłótliwość, agresywność, stawianie na swoim
• wahania nastrojów

Na terenie poradni obejmujemy opieką – zarówno indywidualną, jak i grupową – dzieci nadpobudliwe z deficytem koncentracji uwagi i impulsywnością. Indywidualna opieka rozpoczyna się od diagnozy funkcjonowania dziecka i określenia potrzeby rodziców i dziecka w zakresie udzielania wsparcia. Jeśli rodzice wyrażają wolę, dziecko może brać udział w grupowych zajęciach, które odbywają się cyklicznie przez określony czas, w stałym składzie dzieci. Są one nastawione na poprawę funkcjonowania dzieci w sytuacjach społecznych i skuteczniejsze radzenie sobie  z trudnościami związanymi z nadruchliwością, dekoncentracją oraz impulsywnością.

Niezależnie od tego rodzice mogą liczyć na wspieranie ich samych w ramach konsultacji indywidualnych lub grupowych (udział w grupie dla rodziców).

Zajęcia „Trudne dziecko?”
Grupa wsparcia dla rodziców dzieci nadpobudliwych.